Εργαζόμενοι από την πρώην
Ελληνική Χαλυβουργία, που είχαν δώσει τον ηρωικό 9μηνο απεργιακό αγώνα το 2012,
μια μάχη - σταθμό στην ιστορία του εργατικού κινήματος, συγκεντρώθηκαν χτες,
ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της ΚΟΒ Μετάλλου - Θριασίου Αττικής του ΚΚΕ.
Μνήμες από την οργάνωση αυτής της απεργίας, συμπεράσματα, συγκίνηση για το κύμα
αλληλεγγύης που ξεσήκωσε στην Ελλάδα και διεθνώς, συζητήθηκαν ανάμεσα στους
χαλυβουργούς.
Χαιρετισμό έκανε η Σοφία Ροδίτη,
που ήταν μέλος της Επιτροπής Γυναικών που είχε στηθεί κατά τον 9μηνο αγώνα, ως
ένα ακόμα στήριγμα για να αντέξει αυτή η απεργία. Μίλησε επίσης ο Θανάσης
Παυλάκης, γραμματέας του Σωματείου εκείνη την περίοδο, ο Γιώργος Σιφωνιός,
πρόεδρος του σωματείου τότε. Παραβρέθηκε και έκανε σύντομο χαιρετισμό ο Μιχάλης
Σελέκος, δήμαρχος Χαϊδαρίου και εκ νέου υποψήφιος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».
Την κεντρική ομιλία έκανε ο
Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος περιφερειάρχης
Αττικής με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», που αναφέρθηκε στην πείρα των χαλυβουργών
μέσα από τον ηρωικό αγώνα τους. Μίλησε για το πώς έζησε και ο ίδιος από κοντά
εκείνη την περίοδο και ανέδειξε την ανάγκη για ισχυρό ΚΚΕ, ειδικά μέσα στα
μεγάλα εργοστάσια, καθώς και στη σημασία την επόμενη μέρα των εκλογών να έχει
δυναμώσει η «λαϊκή αντιπολίτευση» παντού, σε δήμους και Περιφέρειες, στην
Ευρωβουλή και το Κοινοβούλιο, ώστε να στηριχτεί η εργατική - λαϊκή πάλη.
Ακολούθησε γλέντι με εργατικά -
λαϊκά τραγούδια.
Παρατίθεται ο χαιρετισμός της
Σοφίας Ροδίτη:
«Καλησπέρα σύντροφοι και φίλοι,
πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να ευχαριστήσω την ΤΟ Βιομηχανίας του ΚΚΕ για το βήμα
που μου δίνει, να απευθύνω έναν μικρό χαιρετισμό σε αυτή την εκδήλωση. Πάντα
είχα την πεποίθηση ότι πρέπει ο λόγος να δίνεται στους εργαζόμενους. Από τη
δική μου θέση, μιλάω και παρακολουθώ όλους τους εργαζόμενους και ειδικά τους
χαλυβουργούς που γνώρισα πολύ καλύτερα μέσα από τον 9μηνο αγώνα τους για
δικαιοσύνη και δουλειά με δικαιώματα. Παρακολουθώ έως και σήμερα τον αγώνα του
καθενός από σας (τους χαλυβουργούς) για επιβίωση και δουλειά. Τα χρόνια μετά
την αναστολή της απεργίας (ήδη έχουν περάσει 6,5 χρόνια), βλέπω χαλυβουργούς να
αγωνίζονται για το μεροκάματο με αξιοπρέπεια. Βλέπω την εξέλιξη των εργατών που
έχουν ζήσει αυτήν τη μεγάλη κινητοποίηση, που έχουν λάβει Ταξική Αλληλεγγύη.
Και βλέπω τη διαφορά μεταξύ των χαλυβουργών και των υπολοίπων, που έχουν
σκυμμένο το κεφάλι. Ακόμα και σήμερα μας δίνουν ένα μάθημα ζωής. Εξάλλου, ζω με
έναν χαλυβουργό 30 χρόνια. Είμαι πολύ ευχαριστημένη που μπορώ να συμμετέχω, να
βοηθάω και να συμπαραστέκομαι όπου μπορώ και όπως μπορώ. Το ταξικό σωματείο
σας, το Συνδικάτο σας, είστε εσείς. Με τη δική σας θέληση, απόφαση, συνέβη ό,τι
συνέβη. Εσείς είστε η κινητήριος δύναμη. Η εμπειρία σας είναι πολύτιμη για τους
άλλους εργαζόμενους. Κάποιοι από σας πότε δουλεύουν, πότε είναι άνεργοι,
κάποιοι άλλαξαν ειδικότητα. Αλλά ο τρόπος πια που αντιλαμβάνεστε τα πράγματα
γύρω σας μετά την απεργία, έχει αλλάξει. Γνωρίζετε πια τι σημαίνει ταξική πάλη,
γνωρίζετε πόσο δυνατοί είστε και πόσο δυνατοί μπορείτε να γίνετε. Γνωρίσατε την
Αλληλεγγύη. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι από πολλά μέρη του
κόσμου, που σας παρακολουθούν και ρωτάνε για σας. Είστε οι εργάτες που είχαν τη
δύναμη να αντισταθούν με ταξική δύναμη στην εργοδοσία. Με συμπαραστάτες τους
γνήσιους εκφραστές της εργατικής τάξης, τους κομμουνιστές και το ΚΚΕ!! Καλή
δύναμη για τους αγώνες που έρχονται!»