ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ: Ετοιμαζόμαστε για μεγάλη μάχη και το εννοούμε

Συνέντευξη στην «Εφημερίδα των Συντακτών» και τη δημοσιογράφο Ν. Ράλλη έδωσε ο Γιάννης Πρωτούλης μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η συνέντευξη έχει ως εξής:

- Οι απολύσεις έχουν και αυξηθεί και διευκολυνθεί, με την ανοχή και τη βοήθεια της κυβέρνησης. Ο Αλ. Τσίπρας έκανε λόγο για «επιστροφή στην "κανονικότητα" των μνημονίων» όσον αφορά τα εργασιακά δικαιώματα. Συμφωνείτε;

- Είναι πραγματικά προκλητική η προσπάθεια ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ να κάνουν το μαύρο άσπρο, εναλλασσόμενοι στους ίδιους ακριβώς ρόλους, του «πανηγυρίζοντος» και του «καταγγέλλοντος». ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη διάφορων προθύμων και με την «τεχνογνωσία» της ΕΕ, του ΔΝΤ, του ΟΟΣΑ, διαμόρφωσαν την εργασιακή ζούγκλα, με θύματα ιδιαίτερα τους νέους και τις νέες.

Αυτές τις μέρες, η ΝΔ φέρνει στη Βουλή το «νέο ασφαλιστικό» της, για να το «σώσει», όπως κάνουν εδώ και 30 χρόνια. Στην ουσία, πήρε αυτούσιο το νόμο Κατρούγκαλου, επιχειρεί να του μπαλώσει νομικά κενά για να μη δικαιώνονται οι συνταξιούχοι που προσέφευγαν στα δικαστήρια, ανακάτεψε και τα ποσοστά των περικοπών για να φαίνονται «αναλογικές» και «ισότιμες» και έρχεται να δώσει τεράστιο πλήγμα στους ασφαλισμένους, να ανεβάσει τα όρια στα 67 χρόνια, να περιορίσει την κρατική εγγύηση σε ένα πολύ μικρό μέρος της εθνικής σύνταξης των 384 ευρώ.

Ποιος νέος, με τους σημερινούς όρους δουλειάς, θα συμπληρώνει τους όρους του νόμου Κατρούγκαλου-Βρούτση; Οι πρώτοι που χοροπηδάνε από τη χαρά τους είναι οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Προεκλογικά οι μεγαλέμποροι απαίτησαν την πλήρη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Η ΝΔ πρόθυμα το προχωρά. Πώς; Βγάζοντας από το συρτάρι το νόμο του 2017 του ΣΥΡΙΖΑ! Τα ίδια με τον κατώτατο μισθό και ο κατάλογος μακρύς. Ας αφήσουν οι κροκόδειλοι τα δάκρυα.

- Πριν από λίγες μέρες, ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης δήλωσε: «Για να μη χαλάσουμε τις καρδιές μας, η προστασία της α' κατοικίας λήγει στις 30 Απριλίου». Αρκετοί σχολίασαν ως «κυνική» αυτή τη δήλωση. Ποια η δική σας θέση;

- Δεν είναι δυνατόν να βλέπουμε να παίρνουν το σπίτι του γείτονα και να καθόμαστε άπραγοι. Μόνο τους προηγούμενους μήνες το ΠΑΜΕ μαζί με άλλους αγωνιστές υπερασπίστηκαν δεκάδες σπίτια. Οι ιδιοκτήτες τους ήταν όλοι εκεί, με ονοματεπώνυμο. Κανένας «στρατηγικός κακοπληρωτής» δεν χάνει το σπίτι του.

Αυτούς να τους αναζητήσει ο υπουργός στο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο που εισηγήθηκε τον Σεπτέμβρη κι επιδοτεί με εκατομμύρια τους επιχειρηματικούς ομίλους, στύβοντας τους εργαζομένους. Το ύφος του είναι γνωστό, έχουμε ακούσει και παρόμοιο από υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ, με μαρξίζοντα λόγο, ότι οι πλειστηριασμοί πρέπει να γίνουν για «κοινωνικούς λόγους»! Ετοιμαζόμαστε για μεγάλη μάχη και το εννοούμε.

Τώρα απαιτούμε να ψηφιστεί νόμος προστασίας της κύριας κατοικίας. Πρόταση νόμου το ΚΚΕ έχει καταθέσει. Επίσης να καταργηθεί ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ που μετέτρεψε τις κινητοποιήσεις εναντίον των πλειστηριασμών σε ιδιώνυμο αδίκημα.

- Η κυβέρνηση καλύπτει πλήρως όλα τα περιστατικά αστυνομικής ασυδοσίας, καθώς «τώρα λύθηκαν τα χέρια των αστυνομικών», όπως είπε συνδικαλιστής του κλάδου. Και ο ίδιος ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για μη βία και πως «οι όποιες υπόνοιες θα ερευνηθούν».

- Η ένταση της καταστολής είναι και μια ομολογία. Πίσω από τα παχιά λόγια της κυβέρνησης για «ανάπτυξη για όλους», βρίσκονται η εκτεταμένη ανεργία, η δουλειά-λάστιχο, οι καθηλωμένοι μισθοί, η κατάργηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, αδιέξοδα και ανησυχία, ακόμα και για εμπλοκή της χώρας στα παιχνίδια των ιμπεριαλιστών στην περιοχή.

Αυτός είναι ο λόγος που η μία μετά την άλλη κυβέρνηση ψηφίζουν τον περιορισμό του απεργιακού δικαιώματος, παρεμβαίνουν στον τρόπο που λειτουργούν τα συνδικάτα, επιδιώκουν την κοινωνική νομιμοποίηση του χαφιεδισμού, επιχειρούν να κάνουν συνήθεια την ωμή κρατική καταστολή.

Φτάνουν στο σημείο να μιλούν για την απαγόρευση της απεργίας σε κλάδους, όπως οι μεταφορές, με το τέχνασμα του προσωπικού ασφαλείας, ακόμα και περιορισμό των διαδηλώσεων! Να μας μετράει ο αστυνόμος. Ξορκίζουν το φόβο τους. Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, με την πάλη τους, μπορούν να αχρηστεύσουν αυτούς τους σχεδιασμούς. Το ΚΚΕ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή για την υπεράσπιση των πολιτικών και συνδικαλιστικών κοινωνικών ελευθεριών.

- Πώς εξηγείτε το γεγονός πως, παρ’ όλα τα παραπάνω, ο κόσμος δεν δείχνει να είναι ιδιαίτερα ενοχλημένος, καθώς δεν βλέπουμε μαζικές εκδηλώσεις αντίδρασης, όπως βλέπαμε σε κάποια χρόνια πριν ή όπως συμβαίνει και σε άλλες χώρες τώρα;

- Δεν είναι κρυφό ότι παραμένει απογοήτευση από τη διάψευση ψεύτικων ελπίδων, την επιβολή της άποψης των κυρίαρχων ότι «δεν γίνεται αλλιώς», της γνωστής θατσερικής «ΤΙΝΑ» (σ.σ.: «There is no alternative» - «Δεν υπάρχει εναλλακτική»), η οποία επιβλήθηκε στη χώρα μας από την «πρώτη φορά Αριστερά».

Δεν πέρασε ούτε με τα κλομπ ούτε με τα δακρυγόνα του Χρυσοχοΐδη. Αυτή είναι η μεγάλη προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία του αναγνωρίζουν. Όμως, δεν είναι αλήθεια ότι ο κόσμος δεν είναι ενοχλημένος, ότι δεν αντιδρά. «Πραγματικότητα» δεν είναι ό,τι παίζει στα δελτία ειδήσεων. Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα οργανώνουν απεργία για το ασφαλιστικό-λαιμητόμο, χιλιάδες τις προηγούμενες μέρες διαδήλωσαν ενάντια στην ελληνοαμερικανική συμφωνία που μετατρέπει τη χώρα σε ορμητήριο πολέμου του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών. 5.500 νέοι πτυχιούχοι απήργησαν την προηγούμενη εβδομάδα σε όλη τη χώρα, επειδή απολύονται.

Στον ΟΤΕ οι εργαζόμενοι έκαναν πάνω από 20 μέρες απεργία, με πρωτοφανή μαζικότητα για τον όμιλο του ΟΤΕ, διεκδικώντας Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Χιλιάδες συνταξιούχοι, μέσα στις γιορτές, μέσα στο χιονιά, διεκδικούσαν. Αλλά και σε άλλες χώρες υπάρχουν τεράστιες απεργίες, πολυήμερες και μαχητικές, στη Γαλλία ενάντια στον εκεί νόμο «Κατρούγκαλου-Βρούτση» α λα γαλλικά.

Οι ανάγκες των εργαζομένων δεν μπορούν να χωρέσουν στο σύστημα της εκμετάλλευσης και οι λαοί δεν πρόκειται να αυτοκτονήσουν. Το ΚΚΕ απλώνει το χέρι κι απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης για να ανασυντάξουμε το εργατικό-λαϊκό κίνημα, για μια νέα άνοδο των αγώνων του λαού μας και κυρίως του προσανατολισμού τους.

Για να μην ξαναγίνουν οι αγώνες μας νεροκουβαλητές στο μύλο της εναλλαγής κυβερνήσεων στην ίδια εξουσία, μιας χούφτας καπιταλιστών και των ενώσεών τους, αλλά να ανοίξουν δρόμο πραγματικής αλλαγής, ανατροπής του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Η νέα δεκαετία που ξεκίνησε μπορεί να γίνει αληθινά επαναστατική και νικηφόρα.