Ο
Γιάννης Πρωτούλης κατά τη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου της 19ης
Φεβρουαρίου σχετικά με την έγκριση συμμετοχής της Περιφέρειας Αττικής ως
εταίρος στην υποβολή πρότασης στο πρόγραμμα
«Ευρώπη για τους Πολίτες 2014-2020», ανέφερε ότι «το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας είχε κάνει μια ολόκληρη καμπάνια ενάντια
στο πρόγραμμα αυτό, που έχει την εύηχη ονομασία «Ευρώπη για τους Πολίτες», το
οποίο είχε ξεκινήσει το 2007-2013 με άλλη ονομασία και συνεχίζεται την περίοδο
2014–2020, και χρηματοδοτείται με γύρω στα 265.000.000,00€ για να αυξήσει τον
εθελοντισμό, ενώ στην πραγματικότητα όποιος λαός «βγάζει» φωνή, τον «τσακίζει».»
Τόνισε
ότι «το πρόγραμμα αυτό είχε δύο στόχους.
Πρώτον, της προπαγάνδας εξωραϊσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του δρόμου
ανάπτυξης που ακολουθείται, και δεύτερον, μέσα σε αυτό το πρόγραμμα υπήρχε ένας
τεράστιος πακτωλός χρημάτων για χυδαίο αντικομμουνισμό στο όνομα δράσεων
ιστορικής δήθεν μνήμης, όπως εκδηλώσεις όπου φτιάχνονταν αγάλματα των Ες Ες και
ξηλώνονταν αγάλματα κομμουνιστών παρτιζάνων, κλπ.. Τέτοιες δράσεις
πραγματοποιούνται κατά κύριο λόγο στις ανατολικές χώρες, δηλαδή Λετονία,
Λιθουανία, Ουκρανία κλπ, με αιχμές στην ταύτιση του κομμουνισμού με τον
φασισμό, τη θεωρία των δύο άκρων, τα περιβόητα ολοκληρωτικά καθεστώτα, ταυτίζοντας
τις φασιστικές δικτατορίες με τις χώρες που οικοδομήθηκε ο Σοσιαλισμός.
Μάλιστα
ανέφερε ότι «το πρόγραμμα αυτό το είχαν
καταγγείλει, και με επιστολή-καταγγελία οι Ευρωβουλευτές του Κομμουνιστικού
Κόμματος Ελλάδας στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην
οποία καταγγελλόταν και το Υπουργείο Εσωτερικών της τότε συγκυβέρνησης για την
εφαρμογή του.
Στην Ευρωβουλή υπερψηφίστηκε, βέβαια,
στις 19 Νοεμβρίου του 2013 από τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, το ΠΑΣΟΚ, το ΛΑΟΣ και τις
αντίστοιχες ευρωομάδες ΛΑΪΚΟ ΚΟΜΜΑ, ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ, ενώ καταψηφίστηκε από το
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ και από τον Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Χουντή, ο
οποίος σήμερα είναι Υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, και θα θέλαμε να μάθουμε την
άποψή του για το συγκεκριμένο πρόγραμμα το οποίο το είχε τότε καταψηφίσει.»
Στη
συνέχεια έθεσε πλευρές του προγράμματος αυτού. «Η πρώτη έχει να κάνει με τον εθελοντισμό. Τώρα το πρόσχημα είναι η
υγεία στον εθελοντισμό. Στο προηγούμενο πρόγραμμα του 2007 υπήρχαν
περιβαλλοντολογικές οργανώσεις. Φτιάχνονταν εθελοντικές ομάδες και ΜΚΟ οι
οποίες έμπαιναν κάτω υπό την αιγίδα των Υπουργείων Δημόσιας Τάξης, της
Αστυνομίας.
Με πρόσχημα και στο όνομα του
εθελοντισμού, στα συγκεκριμένα προγράμματα που έχουν να κάνουν με την υγεία, θα
χρησιμοποιούνται τσάμπα εργάτες για κοινωνικές υπηρεσίες - τις οποίες το Κράτος
έπρεπε να παρέχει, απαλλαγμένο από δαπάνες και υπαλλήλους - χειροτερεύοντας
βέβαια και το επίπεδο και την ποιότητα των υπηρεσιών αυτών, αφού δεν θα
παρέχονται από ειδικευμένο τεχνικό επιστημονικό προσωπικό, μιας και με δεκαοκτώ μήνες εκπαίδευση δεν είναι
δυνατόν να βγει ειδικευμένο το προσωπικό το οποίο θα κληθεί να δουλέψει σε
έκτακτες καταστάσεις. Σε μια τέτοιου είδους καταστροφή, όπως σεισμό ή πλημμύρα, θα βάλει αυτό το πρόγραμμα σε
κίνδυνο και την ασφάλεια και τις ζωές όχι μόνο όσων έχουν ανάγκη βοήθειας σε
τέτοια περίπτωση, αλλά θα βάλει σε κίνδυνο και τους ίδιους τους εθελοντές που
θα κληθούν.
Δεύτερη πλευρά του προγράμματος είναι
ότι στήνονται διάφορα δίκτυα εθελοντών, με τον μανδύα και την εποπτεία διαφόρων
μη κυβερνητικών οργανώσεων, όπου μέσα από το πρόγραμμα, οι ΜΚΟ «τραβάνε» χρήμα
από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ύψος του οποίου είναι συνάρτηση του αριθμού των
εθελοντικών ομάδων που εποπτεύουν.
Μια τρίτη πλευρά του προγράμματος αυτού
είναι η νομοθετική θεσμοθέτηση από τα Κράτη-Μέλη τέτοιων μορφών για να
ενταχθούν αρμονικά και το κυριότερο, δημιουργία ευρωπαϊκού σώματος εθελοντών
ανθρωπιστικής βοήθειας. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μηχανισμό
επιμελητείας μετόπισθεν στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, όπου μεταχειρίζονται
και χρησιμοποιούνται τέτοιου είδους εθελοντικές οργανώσεις σε πολύ βρώμικες και
πολύ σκοτεινές δουλειές άσχετα πώς φτιάχνονται σήμερα και πώς υπάρχουν σήμερα.»
Στη
συνέχεια ανέφερε το παράδειγμα χωρών όπως η Λιβύη, η Τυνησία, η Αίγυπτος, αλλά
και το παράδειγμα του Κιέβου, όπου εκεί μπορεί κανείς να διαπιστώσει το ρόλο
τέτοιων ΜΚΟ, οι οποίες είχαν εκπαιδευτεί στη διαχείριση κρίσεων γενικά και
κρίσεων υγείας υπό την εποπτεία του Υπουργού των Εξωτερικών της Γερμανίας πριν
λίγο χρονικό διάστημα.
Πρόσθεσε
τέλος ότι «στο συγκεκριμένο πρόγραμμα
καλούμαστε να συγκροτήσουμε ένα οργανωμένο δίκτυο εθελοντών που θα μπορέσει να
κινητοποιηθεί σε καταστάσεις κρίσης. Ο όρος «καταστάσεις κρίσης» είναι πολύ
γενικός και επιδέχεται πολλές ερμηνείες.
Και εμείς, έχουμε κάθε δικαίωμα να λέμε
ότι θα φτιαχτεί ένα σώμα παρακολουθήσεων και χαφιέδων, οι οποίοι θα
εκπαιδευτούν στην διαχείριση της πληροφορίας και των media, σε κρίση υγείας και
καταστροφές. Έχουμε κι εμείς ένα τέτοιο δικαίωμα. Τι σημαίνει καταστάσεις
κρίσης; Εμείς λέμε ότι με ένα τέτοιο διασταλτικό περιεχόμενο κατάσταση κρίσης
και κρίση υγείας είναι η απεργία των ΟΤΑ στον χώρο της καθαριότητας.
Λοιπόν εδώ μιλάμε για πολύ επικίνδυνα
πράγματα και κάνετε πολύ μεγάλο λάθος που χρησιμοποιείτε ένα τόσο πολύ σοβαρό
ζήτημα όπως είναι το ζήτημα της υγείας, για τη θωράκιση απέναντι στους
σεισμούς, στις πλημμύρες και σε φυσικές καταστροφές, αξιοποιώντας τέτοιου
είδους προγράμματα.
Εμείς λέμε στον κόσμο να μην υιοθετήσει
ένα τέτοιο πρόγραμμα. Και ιδιαίτερα τους υπαλλήλους που θα κληθούν σαν
εθελοντές. Εθελοντές σε τι; Εθελοντές σε ποιο πράγμα;»
