Την Πέμπτη 11 Δεκέμβρη 2014, στη Συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου
Αττικής, συζητήθηκε μετά από αίτημα της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και της Ένωσης
Συλλόγων Γονέων & Κηδεμόνων Σπάτων – Αρτέμιδας, το
μεγάλο πρόβλημα της μεταφοράς των μαθητών, που τρείς μήνες μετά την έναρξη της
σχολικής χρονιάς παραμένει άλυτο.
Στην ερώτηση μαθητών και γονιών για το πότε θα λυθεί το πρόβλημά τους,
από την πλευρά της Διοίκησης της κας Δούρου, έγινε προσπάθεια να αποσειστούν οι
ευθύνες της, έγινε λόγος για πολιτικές ευθύνες στις προηγούμενες διοικήσεις και
στη συγκυβέρνηση, προσπερνώντας το γεγονός ότι επιβαρύνεται η λαϊκή οικογένεια
με πρόσθετα οικονομικά βάρη και χάνονται ακόμα και μαθήματα από την οικονομική
αδυναμία των γονιών να πληρώσουν για να πάνε τα παιδιά τους στο σχολείο.
Παρέπεμψε τη λύση ουσιαστικά από τη νέα σχολική χρονιά, κάνοντας επίκληση
στην ... αυριανή κυβέρνησης της Αριστεράς που θα λύσει όλα τα προβλήματα...
καλλιεργώντας αυταπάτες.
Αυτό που αναδείχτηκε από τη συζήτηση είναι ότι σχεδόν όλες οι άλλες
παρατάξεις κινήθηκαν στη λογική της μεταφοράς της αρμοδιότητας αυτής στους
δήμους.
Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι του ΚΚΕ εκλεγμένοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση»,
ανέδειξαν τις ευθύνες κυβέρνησης αλλά και της περιφερειακής αρχής στο αδιέξοδο
που έχει δημιουργηθεί. Επισήμαναν την μετάθεση της ευθύνης από τον ένα στον
άλλο που έχει σαν αποτέλεσμα τη συνέχιση της ταλαιπωρίας των μαθητών και των
οικογενειών τους και σημείωσαν, όπως είχαν κάνει και παλιότερα, ότι
έπρεπε να αξιοποιηθεί και το αποθεματικό ταμείο της Περιφέρειας, ώστε να έχουν
ξεκινήσει ήδη οι μεταφορές των μαθητών.
Συζητήθηκε επίσης και θέμα που αφορούσε στην έγκριση ή όχι της Μελέτης
Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου «Κατασκευή και λειτουργία Ανισόπεδου
Κόμβου Κηφισιάς, του Ανισόπεδου Κόμβου και των πλευρικών διοδίων Βαρυμπόμπης και των πλευρικών διοδίων
Αγ. Στεφάνου», που τελικά καταψηφίστηκε.
Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης», είπαν πως η
κατασκευή διοδίων στις συγκεκριμένες περιοχές, είχε επιχειρηθεί να υλοποιηθεί
πολλές φορές στο παρελθόν αλλά προσέκρουσε στην καθολική αντίδραση του λαού που
ζει και εργάζεται σ’ αυτές τις περιοχές. Θέση της Λαϊκής Συσπείρωσης ήταν και είναι να μην υπάρχουν
πουθενά διόδια, μέσα ή έξω από την Αττική και τόνισαν
πως οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, ματώνουν από την φοροληστεία και στο
θέμα των μεταφορών προς όφελος των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων, που είναι οι
μόνοι που έχουν κερδίσει και κατά την κατασκευή και στη συνέχεια από την
εκμετάλλευση των δρόμων μέσω των διοδίων. Επισήμαναν, πως τόσο οι προηγούμενες
αυξήσεις των τιμών των διοδίων, όσο και η πρόθεση της εγκατάστασης νέων σε όλο
το Εθνικό δίκτυο, έχουν σαν αποτέλεσμα τη ραγδαία αύξηση του κόστους μεταφοράς
των εμπορευμάτων και την αύξηση του κόστους μετακίνησης των λαϊκών στρωμάτων
και πως δεν πρέπει να περιοριστούμε στην διεκδίκηση για την κατάργησή τους μόνο
στα όρια της Αττικής, αλλά να διεκδικήσουμε συνολική κατάργηση των διοδίων
παντού.
Τέλος η «Λαϊκή Συσπείρωση» κατέθεσε ψήφισμα, που μειοψήφησε, όπου μεταξύ
άλλων τονιζόταν ότι:
1) Στηρίζει τον αγώνα των κατοίκων για κατάργηση των διοδίων στην
Αττική και συντάσσεται στο πλευρό των δημοτικών Αρχών, των κατοίκων και του
κινήματος για την κατάργηση τους.
2) Είμαστε αντίθετοι στην τοποθέτηση νέων πλευρικών διοδίων στους
κόμβους Βαρυμπόμπης και Αγίου Στεφάνου και σε κάθε προσπάθεια για νέα διόδια
στην Αττική.
3) Απαιτούμε την κατάργηση των συμβάσεων παραχώρησης των εθνικών
δρόμων που είναι και πρέπει να παραμείνουν δημόσιο κοινωνικό αγαθό.
4) Απαιτούμε να σταματήσουν όλες οι ποινικές και οικονομικές
διώξεις που έχουν ασκηθεί εναντίον όσων παλεύουν για την κατάργησή τους.
Όσον αφορά στο θέμα με τίτλο «Κατάρτιση και τεκμηρίωση δείκτη παιδικής
φτώχειας ως εργαλείο αντιμετώπισης του κοινωνικού αποκλεισμού και εφαρμογή του
για το προσδιορισμό της παιδικής φτώχειας στην περιφέρεια Αττικής», οι
Περιφερειακοί Σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης», κατήγγειλαν τη διοίκηση της
Περιφέρειας και την πλειοψηφία του Περιφερειακού Συμβουλίου, γιατί απλόχερα
δίνει 200.000 € σε κάποιον, που θα κάνει μια θεωρητική μελέτη χωρίς πρακτική
αξία και από αυτά δεν
δίνεται ούτε ένα ευρώ, γι’ αυτούς που τα έχουν ανάγκη.
